رابطه بین مشارکت و انطباق‌پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی: نقش میانجی اخلاق سازمانی

زمینه:‏‎ ‎امروزه، با پیچیده‌تر‎ ‎شدن‎ ‎سازمان‌ها‎ ‎و نگرش‌های جدید نسبت به توانمندی‌های کارکنان، نقش انطباق پذیری و مشارکت ‏سازمانی در افزایش بهره‌وری و اثربخشی سازمان، آشکار شده است، و با توجه به اهمیت‎ ‎احساسات مثبت در ارتقاء سازمانها، مدیران باید ‏در ایجاد جو کاری اخلاقی و مشارکت کارکنان،‎ ‎توجه بیشتری نمایند. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مشارکت و انطباق پذیری ‏سازمانی با اثربخشی سازمانی با توجه به نقش میانجی اخلاق سازمانی است.‏ روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است، جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارکنان و اعضای هیأت علمی دانشگاه ‏ولیعصر(عج) رفسنجان 270 نفر بودند که نمونه تحقیق 159 نفراز این افراد، با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد‏آوری داده‌ها: چهار پرسشنامه مشارکت سازمانی، انطباق‌پذیری سازمانی، اخلاق سازمانی و اثربخشی سازمانی می‌باشند. برای تحلیل داده‎‌‎‌ها ‏از نرم‌افزارSPSS ‎ جهت تعیین ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل نقش متغیر میانجی استفاده شد‎.‎ ‏یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنی‌دار بین مشارکت سازمانی و انطباق‌پذیری سازمانی با‎ اثربخشی سازمانی و اخلاق ‏سازمانی می‌باشد، نقش میانجی اخلاق سازمانی در رابطه بین مشارکت و انطباق‌پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی معنی‌دار است. ‏نتیجه‌گیری:‏‎ ‎نتایج این پژوهش حاکی از آن است،که مشارکت سازمانی و انطباق‌پذیری سازمانی و اخلاق سازمانی عوامل پیش‎بینی‌‏کننده خوبی برای اثربخشی سازمانی‎ ‎می‌باشند و بایستی زمینه‌های تقویت آنها را در سازمان فراهم کرد. ‏